ساختار، مصرف، یادگیری و بازنشستگی: الگوی یادگیری گوگل

به نظر می رسد روند چرخه ای گوگل که به ما توانایی هایی می دهد تا بعداً آنها را حذف کنیم، بخش اصلی استراتژی آن است.

در طول سال‌ها، گوگل به ظاهر الگویی را در نحوه تعامل خود با وب ایجاد کرده است. موتور جستجو قالب ها و ابزارهای داده های ساختار یافته ای را ارائه می دهد که به ما امکان می دهد اطلاعات را به گوگل ارائه دهیم. فکر کنید: متا تگ ها، نشانه گذاری طرحواره، ابزار انکار و موارد دیگر.

سپس گوگل از این داده های ساختاریافته که در سراسر وب مستقر شده است استفاده می کند و از آن یاد می گیرد. هنگامی که آموخته های کافی استخراج شد، گوگل این فرمت های داده های ساختاریافته را بازنشسته میکند یا تأکید نمیکند و آنها را کمتر تأثیرگذار یا منسوخ می کند.

به نظر می‌رسد این فرآیند چرخه ای ارائه قابلیت های داده های ساختاریافته، مصرف اطلاعات، یادگیری از آن و سپس حذف یا کاهش آن قابلیت ها، بخش اصلی استراتژی گوگل است.

این به موتور جستجو اجازه می دهد تا به طور موقت سئوها و برندها را به عنوان ابزاری برای رسیدن به هدف تقویت کند – استخراج داده ها برای بهبود الگوریتم های خود و بهبود مستمر درک خود از وب.

این مقاله از طریق چندین مثال به بررسی این الگوی «دادن و گرفتن» می‌پردازد.
الگوی «بده و بگیر» گوگل

الگو را می توان به چهار مرحله تقسیم کرد:

ساختار : گوگل راه‌های ساختاری برای تعامل با قطعات جستجو یا الگوریتم‌های رتبه‌بندی آن ارائه می‌کند. به عنوان مثال، در گذشته، کلمات کلیدی متا می توانستند به گوگل بفهمانند که کدام کلمات کلیدی مربوط به یک صفحه وب هستند.
مصرف : گوگل با خزیدن وب سایت ها، داده ها را از وب جمع آوری می کند. این مرحله مهم است. بدون مصرف داده‌های وب، گوگل چیزی برای یادگیری ندارد.
بیاموزید : پس از اجرای ساختارهای توصیه شده، گوگل از داده های خزیدن جدید استفاده می کند. واکنش‌ها به ابزارها یا تکه‌های کد پیشنهادی گوگل چه بود؟ آیا این تغییرات مفید بوده یا مورد سوء استفاده قرار گرفته است؟ گوگل اکنون می تواند با اطمینان تغییراتی در الگوریتم های رتبه بندی خود ایجاد کند.
بازنشستگی : هنگامی که Google آنچه را که می‌تواند یاد بگیرد، دلیلی وجود ندارد که به ما تکیه کنیم تا اطلاعات ساختار یافته را به آنها ارائه دهیم. دست نخورده ماندن چنین لوله‌های داده ورودی همواره منجر به سوءاستفاده در طول زمان می‌شود، بنابراین موتور جستجو باید یاد بگیرد که بدون آنها زنده بماند. ساختار پیشنهادی گوگل در بسیاری از موارد (البته نه همه) بازنشسته شده است.

رقابت برای موتور جستجو برای یادگیری از تعامل مدیران وب با ساختار پیشنهادی گوگل قبل از یادگیری دستکاری آن است. گوگل معمولا برنده این مسابقه است.

این بدان معنا نیست که هیچ‌کس نمی‌تواند اقلام ساختاری جدید را قبل از اینکه گوگل آن‌ها را کنار بگذارد، مورد استفاده قرار دهد. این به سادگی به این معنی است که Google معمولاً چنین مواردی را قبل از اینکه دستکاری‌های غیرقانونی گسترده شود دور می‌اندازد.
مثال بزنید و مثال بزنید

۱٫ فراداده

در گذشته، کلمات کلیدی متا و توضیحات متا نقش مهمی در الگوریتم های رتبه بندی گوگل داشتند. پشتیبانی اولیه از کلمات کلیدی متا در موتورهای جستجو در واقع قبل از تاسیس گوگل در سال ۱۹۹۸ است.

استفاده از کلمات کلیدی متا راهی برای یک صفحه وب بود تا عباراتی را که صفحه باید برای آنها قابل یافتن باشد به موتور جستجو بگوید. با این حال، چنین بیت مستقیم و مفیدی از کد به سرعت مورد سوء استفاده قرار گرفت.

بسیاری از وب مسترها هزاران کلمه کلیدی را در هر صفحه به منظور دریافت ترافیک جستجوی بیشتر از آنچه منصفانه بود، تزریق کردند. این امر به سرعت منجر به ظهور وب‌سایت‌های بی‌کیفیت پر از آگهی‌هایی شد که به‌طور ناعادلانه ترافیک کسب‌شده را به درآمد تبلیغاتی تبدیل می‌کردند.

در سال ۲۰۰۹، گوگل چیزی را تایید کرد که بسیاری سال ها به آن مشکوک بودند. گوگل اعلام کرد:

حداقل برای نتایج جستجوی وب گوگل در حال حاضر (سپتامبر ۲۰۰۹)، پاسخ منفی است. گوگل از متا تگ کلمات کلیدی در رتبه بندی جستجوی وب ما استفاده نمی کند. ”

مثال دیگر توضیحات متا است، قطعه کدی که گوگل از روزهای اولیه خود از آن پشتیبانی می کرد. توضیحات متا به عنوان متن قطعه زیر یک پیوند در نتایج جستجوی گوگل استفاده شد.

با پیشرفت گوگل، شروع به نادیده گرفتن توضیحات متا در شرایط خاص کرد. این به این دلیل است که کاربران ممکن است یک صفحه وب را از طریق کلمات کلیدی مختلف گوگل کشف کنند.

اگر یک صفحه وب چندین موضوع را مورد بحث قرار می‌دهد و کاربر عبارتی را در رابطه با موضوع ۳ جستجو می‌کند، نشان دادن یک قطعه با شرح موضوعات ۱ یا ۲ مفید نخواهد بود.

بنابراین، گوگل شروع به بازنویسی قطعات جستجو بر اساس هدف جستجوی کاربر کرد و گاهی اوقات توضیحات متای استاتیک صفحه را نادیده گرفت.

در زمان‌های اخیر، گوگل قطعات جستجو را کوتاه کرده است و حتی تایید کرده است که آنها بیشتر محتوای اصلی صفحه را هنگام تولید قطعه‌های توصیفی بررسی می‌کنند.

۲٫ طرحواره و داده های ساخت یافته

گوگل طرح پشتیبانی (شکلی از داده های ساختاریافته) را در سال ۲۰۰۹ معرفی کرد.

در ابتدا، سبک “microformats” طرحواره را تحت فشار قرار داد، که در آن عناصر فردی باید در HTML علامت گذاری می شدند تا اطلاعات ساختاریافته یا متنی را به Google ارائه دهند.

از نظر مفهومی، این در واقع خیلی دور از تفکری که در پس تگ های متا HTML وجود دارد نیست. با کمال تعجب، یک نحو کدنویسی جدید به جای استفاده گسترده تر از متا تگ ها به کار گرفته شد.

به عنوان مثال، ایده نشانه‌گذاری طرحواره در ابتدا برای ارائه اطلاعات متنی اضافی در مورد داده‌ها یا کدهایی که قبلاً مستقر شده‌اند بود (و تا حد زیادی باقی می‌ماند) – که مشابه تعریف ابرداده است :

” اطلاعاتی که اطلاعات دیگری را برای کمک به درک یا استفاده از آنها توضیح می دهد .”

هم طرحواره و هم ابرداده تلاش می کنند به همین هدف دست یابند. اطلاعاتی که سایر اطلاعات موجود را برای کمک به کاربر در استفاده از چنین اطلاعاتی توصیف می کند. با این حال، جزئیات و سلسله مراتب ساختاری طرحواره (در پایان) آن را مقیاس پذیرتر و موثرتر کرد.

امروزه، گوگل هنوز از طرح واره برای آگاهی از زمینه و جزئیات مربوط به موجودیت های مختلف وب (به عنوان مثال، صفحات وب، سازمان ها، بررسی ها، ویدیوها، محصولات – لیست ادامه دارد) استفاده می کند.

با این اوصاف، گوگل در ابتدا به طرحواره اجازه داد تا تصاویر فهرست‌های جستجوی صفحه را با درجه بالایی از کنترل تغییر دهد. شما به راحتی می‌توانید رتبه‌بندی‌های ستاره‌ای را برای نتایج جستجوی Google به صفحات خود اضافه کنید و آن‌ها را (بصری) در برابر نتایج وب رقیب متمایز کنید.

طبق معمول، برخی شروع به سوء استفاده از این قدرت کردند تا از رقبای کمتر آگاه به سئو پیشی بگیرند.

در فوریه ۲۰۱۴، گوگل شروع به صحبت در مورد جریمه‌هایی برای هرزنامه‌های ریچ اسنیپت کرد . این زمانی بود که افراد از طرحواره سوء استفاده کردند تا نتایج جستجوی خود را بهتر از دیگران نشان دهند، حتی اگر اطلاعات پشت سر آنها اشتباه بود. به عنوان مثال، یک سایت بدون بررسی ادعا می کند که یک رتبه بندی کلی بررسی ۵ ستاره (به وضوح نادرست) است.

به سرعت به سال ۲۰۲۴ بروید، و اگرچه از نظر موقعیتی هنوز مفید است، طرحواره به اندازه گذشته قدرتمند نیست. به لطف اولویت Google JSON-LD، تحویل آسان‌تر است. با این حال، طرح واره دیگر قدرت مطلق برای کنترل تصاویر فهرست جستجو را ندارد.

۳٫ Rel=Prev / Next

Rel=”prev” و rel=”next” دو ویژگی HTML بودند که گوگل در سال ۲۰۱۱ پیشنهاد کرد . ایده این بود که به گوگل کمک کند تا آگاهی متنی بیشتری در مورد نحوه ارتباط انواع خاصی از آدرس های صفحه بندی شده ایجاد کند:
Rel=”prev” و rel=”next” در گوگل

هشت سال بعد، گوگل اعلام کرد که دیگر از آن پشتیبانی نمی کند. آنها همچنین گفتند که برای مدتی از این نوع کدنویسی پشتیبانی نمی‌کردند و نشان می‌داد که پشتیبانی در حدود سال ۲۰۱۶، تنها پنج سال پس از ارائه پیشنهادات به پایان رسیده است.

بسیاری از آنها به‌طور قابل‌توجهی آزرده خاطر بودند، زیرا تگ‌ها به سختی پیاده‌سازی می‌شدند، و اغلب به توسعه‌دهندگان واقعی وب نیاز داشتند تا جنبه‌های تم‌های وب‌سایت را دوباره کدنویسی کنند.

به طور فزاینده ای، به نظر می رسید که گوگل تغییرات کد پیچیده ای را در یک لحظه پیشنهاد می کند تا در لحظه بعدی آنها را حذف کند. در واقع، این احتمال وجود دارد که گوگل به سادگی از آزمایش rel=prev / next همه چیز مورد نیاز خود را آموخته باشد.

۴٫ ابزار Disavow

در اکتبر ۲۰۱۲، وب با اخبار ابزار جدید Disavow پیوندهای گوگل سر و صدا کرد .
پیوند ابزار رد کردن – گوگل

در آوریل ۲۰۱۲، گوگل به روز رسانی پنگوئن را منتشر کرد که باعث آشفتگی وب شد. این به‌روزرسانی به‌شدت فعالیت‌های هرزنامه‌ای خارج از سایت (لینک‌سازی) را هدف قرار داد و بسیاری از وب‌سایت‌ها اعلامیه‌های اقدام دستی را در «کنسول جستجو» (که در آن زمان به نام Webmaster Tools نامیده می‌شد) ظاهر شدند.

با استفاده از ابزار Disavow، می‌توانید فهرستی از صفحات مرتبط یا دامنه‌هایی را که می‌خواهند از الگوریتم‌های رتبه‌بندی گوگل حذف کنند، آپلود کنید. اگر این پیوندهای آپلود شده تا حد زیادی با ارزیابی داخلی خود گوگل از نمایه بک لینک موافق باشند، ممکن است جریمه دستی فعال لغو شده باشد.

این امر باعث بازگرداندن مقدار «منصفانه» از ترافیک گوگل به سایت آنها می شود، اگرچه بدیهی است که بخشی از نمایه بک لینک آنها در حال حاضر «رد شده است» – ترافیک پس از پنالتی معمولاً کمتر از ترافیک قبل از پنالتی بود.

به این ترتیب، جامعه SEO نظر نسبتاً کمی نسبت به این ابزار داشت. معمولاً یک پروژه حذف یا انکار خرید بک لینک کامل ضروری بود. ترافیک کمتر بعد از پنالتی بهتر از نداشتن ترافیک بود.

پروژه های Disavow برای سال ها ضروری نبوده اند. گوگل اکنون می گوید که هر کسی که هنوز این سرویس را ارائه می دهد از روش های قدیمی استفاده می کند .

در سال‌های اخیر، جان مولر از گوگل به شدت از کسانی که آثار «انکار» یا «پیوندهای سمی» را می‌فروشند انتقاد کرده است. به نظر می رسد که گوگل دیگر نمی خواهد ما از این ابزار استفاده کنیم. مطمئناً، آنها در مورد استفاده از آن به ما توصیه نمی کنند (و سال هاست که چنین نکرده اند).

گشودن رابطه بده و بستان گوگل با وب

گوگل ابزارها یا کدهایی را برای سئوکاران فراهم می کند تا نتایج جستجوی خود را به روش های جزئی دستکاری کنند. هنگامی که گوگل از این استقرارها بینش به دست آورد، چنین ویژگی هایی اغلب حذف می شوند. Google مقدار محدودی کنترل موقت را برای تسهیل یادگیری و انطباق طولانی مدت خود به ما می دهد.

آیا این باعث می‌شود این نسخه‌های کوچک و موقت گوگل بی‌فایده شوند؟ دو روش برای بررسی این موضوع وجود دارد:

برخی از مردم خواهند گفت: « روی باند نپرید! این استقرارهای موقت ارزش تلاشی که نیاز دارند را ندارند.»
دیگران می گویند: « Google به ما فرصت های موقتی برای کنترل می دهد، بنابراین باید قبل از ناپدید شدن آنها از مزیت استفاده کنید. ”

در حقیقت، هیچ پاسخ درست یا غلطی وجود ندارد. این به توانایی شما برای سازگاری موثر با تغییرات وب بستگی دارد.

اگر با تغییرات سریع راحت هستید، آنچه را که می توانید اجرا کنید و سریع واکنش نشان دهید. اگر سازمان شما فاقد تخصص یا منابع لازم برای تغییرات سریع است، ارزش دنبال کردن روندها را ندارد.

من فکر می کنم این جزر و مد دادن و گرفتن لزوما گوگل را بد یا بد نمی کند. هر کسب‌وکاری از دارایی‌های منحصربه‌فرد خود برای هدایت یادگیری و فعالیت تجاری بیشتر استفاده می‌کند.
در این مثال، ما یکی از دارایی های گوگل هستیم. اینکه مایلید این رابطه (بین خود و گوگل) ادامه پیدا کند یا نه به شما بستگی دارد.

می‌توانید تصمیم بگیرید که با قراردادهای تجاری قدرت موقت و بلندمدت Google همکاری نکنید. با این حال، این ممکن است شما را در یک نقطه ضعف رقابتی قرار دهد.